Yusri Mohamad

Semalam saya menghadiri satu seminar One Malaysia anjuran Majlis Amal Islami Malaysia (MAIM) dan Yayasan Dakwah Islamiyah Malaysia (YADIM). MAIM adalah gabungan NGO Islam seluruh negara di bawah satu pakatan. Antara lain seminar ini bertujuan memberi platform kepada ahli panel dan peserta melontarkan pandangan dan isu berkenaan One Malaysia gagasan YAB Perdana Menteri Malaysia.

Salah seorang ahli panel dalam salah satu dari 2 sesi bengkel adalah Sdr Yusri Mohamad, Presiden ABIM. Beliau bersama ahli panel lain Prof Dr Yusof Othman dan Dato Zainal Abidin Hj Sakom telah membincangkan soal One Malaysia dari prespektif NGO Islam.

Secara peribadi saya pun tak tahu apa yang MAIM cuba nak hasilkan dalam sesi bengkel ini. Lagipun saya tak nak nampak reporteur pun dan ahli panel banyak bercakap dari aspek bagaimana One Malysia itu seharusnya difahami oleh rakyat sebagai suatu instrumen pembinaan bangsa Malaysia dan bagaimana kerajaan perlu menggariskan plan tindakan menjayakan gagasan tersebut.

Sdr Yusri Mohamad, mengatakan One-Malaysia seharus dilihat dalam kerangka realiti hidup dalam negara Malaysia untuk orang Malaysia dan berlatarbelakang semangat dan sejarah Malaysia. Ini bermakna One-Malaysia sama sekali tidak harus mengenepikan falsafah yang terkandung dalam Perlembagaan Malaysia iaitu Islam Agama resmi, hak istimewa orang Melayu, kedaulatan Raja Berpelembagaan dan bahasa Melayu serta peruntukkan lain (memang saya setuju dengan pandangannya)

Dalam sesi soal-jawab ada seorang mamat dari NGO pensyarah/pentadbir IPT menyuarakan keresahan pelajar bukan Melayu begaimana mereka dipinggirkan sedangkan mereka lahir sebagai rakyat Malaysia. Ini termasuklah soal peluang kemasukkan IPT dan biasiswa. Dia juga menyuarakan bagaimana orang bukan Melayu menterjemahkan bantahan mereka kepada kerajaan dalam PR-12 baru-baru ini.

Saya sangat tertarik dengan penjelasan Sdr Yusri Mohamed. Walaupun saya hanya berkesempatan mendengar ceramahnya atau pandangannya kali yang ke 2, tetapi saya yakin beliau mempunyai semangat dan keberanian yang patut ada sebagai pemimpin Melayu. Ini yang saya katakan dulu. Kita perlu pemimpin (politik Melayu) bukan pentadbir. Saya yakin, hujahnya merentasi kepentingan diri apatah lagi politik. Katanya dengan agak emosi . . apa masalahnya bila pelajar Melayu mendapat keistimewaan kerajaan. Kenapa pemimpin parti politik Melayu (saya teringat PKR dan PAS) cuba nak menjadi champion atas isu kepentingan orang bukan-Melayu ? Kenapa pemimpin politik masih tak sedar diri asyik berperang antara mereka yang hanya akan menjurus masa depan orang Melayu yang gelap. Kenyataan yang padat dan berani iaitu . . orang Melayu memang sepatutnya mendapat keistimewaan jika orang bukan Melayu mahu terus hidup di Malaysia dengan aman dan sejatera. Saya sangat teruja. Saya bagi 5 bintang.